Z informacji uzyskanych w RDLP Białystok w okresie od stycznia do czerwca masowy pojaw kornika drukarza, w porównaniu do roku ubiegłego przedstawiał się następująco (dane mówią o m3 świerków wyznaczonych przez leśników, oczywiście poza terenem parku narodowego):
Oznacza to, że gradacja się rozwija, co nie powinno dziwić, jeżeli przypomnimy sobie z jak suchą wiosną mamy odczynienia. O ile wyraźnie wzrosła ilość m3 świerków zabitych przez kornika w drzewostanach do 100 lat, to już w drzewostanach ponad 100 letnich znajdujących się poza rezerwatami przyrody wzrost ten jest umiarkowany.
Oczywiście od leśników można usłyszeć porażające informacje na temat tej gradacji, sam słyszałem jak jeden z nich w wypowiedzi publicznej mówił, że tylko w nadleśnictwie Białowieża w miesiącu czerwcu co tydzień wyznaczano około 15 tys. drzew kornikowych (kiedy wg danych z RDLP można odnaleźć informację że na terenie wszystkich 3 nadleśnictw w miesiącu czerwcu wyznaczono łącznie prawie 44 tys drzew). Więc nie ma to jak wprowadzić słuchacza w odpowiedni stan grozy…
Pamiętajmy o tym że kornik drukarz jest tylko wtórną przyczyną zamierania drzewostanów świerkowych w Puszczy Białowieskiej, pierwotnymi są m.in.: susza, ataki grzybów, wiek, niewłaściwe siedlisko na którym został posadzony świerk.
A na terenie Białowieskiego Parku Narodowego, a dokładniej Rezerwatu Ścisłego z kornikiem nigdy nie walczono, a nadal mamy tam całkiem pokaźny udział drzewostanów świerkowych, który oczywiście ulega zmieszaniu, ale nie można mówić o tym, że świerk jest gatunkiem zagrożonym wyginięciem.
Jednocześnie okazuje się, że już od roku 2014 Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych zezwala na większe cięcia w Puszczy Białowieskiej, niż wynika to z zatwierdzonych Planów Urządzania Lasów. W 2014 pozyskanie było zwiększone o 15 tys m3, w 2015 o 33,5 tys m3, więc tylko w tych dwóch latach wykonano „dodatkowy” rok cięć.
Zaczyna się robić ciekawie… Będziemy Was nadal informować.
cdn…
Kilka lat temu była duża gradacja kornika w Tatrach. Po słowackiej stronie zwalczano kornika wszelkimi sposobami znanymi we współczesnym leśnictwie, po polskiej nie. Gradacja po obu stronach granicy skończyła się w podobnym czasie. Zatem, gdy w czasie wakacyjnych wędrówek natkniemy się na kawał lasu powalony przez wichurę, zjedzony przez korniki, czy zalany przez bobry, nie lamentujmy nad zniszczoną przyrodą. Dla pary dzięciołów potrzeba około 100 ha zarażonego kornikem lasu do przeżycia. Usuwając zarażone drzewa usuwamy dzięcioły z ekosystemu.